گذری بر علل شکل‌گیری نبرد صفین/ چرا معاویه به دنبال سیاست منهای دین بود؟
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۴۸۵۶۰
خاندان منحوس ابوسفیان نشان دادند همواره به دنبال حکومتی‌اند که دین در جامعه جلوه‌ای نداشته باشد؛ چرا که آموزه‌های دین اسلام بود که آنها را از اریکه‌ی قدرت به زیر کشید و دست آنها را برای چپاول بیت‌المال کوتاه کرد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، امروز اول ماه صفر و سالگرد نبرد صفین است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در زمان حکومت امیرالمؤمنین(ع) سه دسته از کوردلان با نام‌های "ناکثین" "قاسطین" و "مارقین" مقابل حضرت صف بستند و زمینه سه نبرد بزرگ در جهان اسلام را پدید آوردند. نبرد قاسطین (منحرفان از حق) یکی از سخت‌ترین فتنه‌های تاریخ حکومت آن حضرت بود که طی آن معاویه به تقابل با حضرت برخاست. قاسط از ریشه «قسط» به دو معنای «عدل» و «عُدول یا بازگشت» است. عدول به معنای انحراف از حق است. در واقع اگر «قسط» در باب افعال به کار رود، به معنای عدل است، اما وقتی که قَسَط یقسِط گفته شود، ضدّ آن است، یعنی ظلم و جور. (رهبر انقلاب، نماز جمعه 1377/10/18) خداوند نیز در آیه 15 سوره جن به این معنا اشاره می‌کند و می‌فرماید: «وَ أَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا؛ اما منحرفان، هیزم جهنم خواهند بود.»
خوارج مذاکره ناخواسته‌ای را بر امام علی(ع) تحمیل کردند/ اشرافیتِ صحابه، علی(ع) را به قتلگاه کشاندحضرت درباره ماهیت این سه گروه در خطبه‌ای معروف به شقشقیه فرمودند: «اما هنگامى که به‌پاخاستم و زمام خلافت را به دست گرفتم، جمعى پیمان خود را شکستند (ناکثین یا عهدشکنان)، گروهى سر از طاعتم باز زدند و از دین بیرون رفتند (مارقین یا خوارج) و دستهاى دیگر براى ریاست و مقام از اطاعت حقّ سرپیچیدند (قاسطین یا ستمگران شام و اصحاب معاویه) گویا نشنیده بودند که خداوند مىفرماید: «تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِینَ لا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ؛ سراى آخرت را براى افرادى برگزیدهام که خواهان فساد در روى زمین و سرکشى نباشند و عاقبت نیک، از آن پرهیزگاران است» (القصص: 83) به خدا سوگند که خوب شنیده بودند و خوب آن را حفظ داشتند، اما زرق و برق دنیا چشمشان را خیره کرده و جواهراتش ایشان را فریفته بود.»
سه دسته دشمنان اسلام در کلام پیامبر(ص) و علی(ع)اما قاسطین همان اصحاب معاویه هستند که در نبردی موسوم به صفین در برابر امیرالمؤمنین (ع) صف‌آرایی کردند. ماجرا از سال‌ها قبل یعنی از زمان دوستی ابوسفیان با سه حاکم اسلامی یعنی ابوبکر، عمر و عثمان آغاز می‌شود. او که مطرود جامعه‌ی اسلامی بود، اما از طرفی سودای قدرت در سر داشت، سیاست خود را بر مصالحه با این سه حاکم اسلامی قرار داد. آن حکام که از تهدید احتمالیِ ابوسفیان بیم داشتند، پیشنهاد او را پذیرفتند. از آن زمان بود که ابوسفیان شروع به امتیازخواهی و رانت‌خواری کرد و برای فرزندان خود امتیازاتی گرفت؛ از جمله آنکه پیشنهاد داد فرزندش یزید بن ابی‌سفیان حاکم شام شود. عمر بن خطّاب، یزید را در حکمرانی دمشق ابقا کرد و فلسطین و نواحی اطراف آن را بر قلمرو وی افزود. پس از آنکه طی ماجرایی یزید به درک واصل شد، این بار ابوسفیان فرزند دیگرش معاویه را پیشنهاد داد که مورد موافقت قرار گرفت. نکته عجیب اینجاست که دشمنی ابوسفیان با پیامبر برای همگان آشکار بود به گونه‌ای که او همراه با فرزندش معاویه در نبردهای بدر، خندق و چند جنگ دیگر بر ضد پیامبر اسلام جنگید.
"قاسطین" جریان برانداز حکومت امام علی(ع) بودندابوسفیان برای فرزندانش از رانت بهره گرفت
بنابراین ابوسفیان در پی یک معامله سیاسی، زمینه حکومت 17 ساله معاویه را بر شامات فراهم آورد و این تا زمان حکومت امیرالمؤمنین (ع) ادامه داشت. در زمان عثمان و پس از قتل او، این بار معاویه هوس خلافت در سر داشت. از این رو، برای به دست گرفتن برگ‌های برنده سیاسی اجتماعی حکومت، راضی به کشته شدن عثمان شد و خود عمداً به یاری عثمان در شکستن حلقه محاصره وی نشتافت تا با قتل وی، معاویه مسئول اصلی قتل عثمان را امیرالمؤمنین (ع) معرفی کند.
اما در زمان حکومت امیرالمؤمنین (ع) معاویه به دلیل اعمال مفسدانه خود و چپاول حقوق مردم، احتمال می‌داد که حضرت وی را از حکومت شام برکنار کند همچنان که امام (ع) که با سیاست‌های مکارانه و دنیاطلبانه معاویه آشنا بود، به هیچ وجه راضی به حکومت معاویه نبود. ایشان در این باره فرمودند: «من حاضر نیستم حتی دو روز معاویه را به کار گمارم؛ به خداوند سوگند به جهت مصلحت دنیایم، فساد در دینم را نمیپذیریم». (مروج الذهب، ج 2، ص 364) لذا معاویه بیشترین کینه را از امام علیه‌السلام به دل داشت. ضمن آنکه امیرالمؤمنین (ع) در جنگ بدر برادرش حنظله و دایی‌اش «ولید بن عقبه» را به هلاکت رسانده بود و در کشتن جدش عتبه یا عمویش شیبه مشارکت داشت. (ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 1، ص 338)
معاویه که شرایط را اینگونه دید، به بهانهٔ کشته شدن عثمان و انتقام خون او، وارد جنگ با امیرالمؤمنین شد. مردم شام با او بیعت کردند و علیه امیرالمؤمنین همداستان شدند. سرانجام جنگ صفین درگرفت. در این جنگ شکست نخست به معاویه افتاد، اما با مکر عمرو بن عاص از این شکست گریختند و در نهایت کار به حکمیت ختم شد.
به طور کلی آنچه که باعث شد قاسطین جزو مهم‌ترین دشمنان امیرالمؤمنین شناخته شوند، خصلت‌های ناپسند و شومی بود که در پوست و گوشت و استخوان آنان نهادینه شده بود طوری که گوش آنان به شنیدن ندای حق ناشنوا بود و دنیاپرستی چشم آنان را کور کرده بود؛ این امر برای خاندانی که از ابتدا با پیامبر و خاندان ایشان سر جنگ داشتند، طبیعی است و بیش از این توقعی نیست. اما آن عده که به هواخواهی معاویه شتافتند به طور کلی دارای دو ویژگی بودند:
نفاق و حکومت منهای دین
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های قاسطین سیاست‌زدگی، تقلب و نفاق بود. آنها با هر حیله و نیرنگی می‌کوشیدند تا حکومت مسلمین را در دست بگیرند. تطمیع سست‌عنصران لشکر امیرالمؤمنین (ع) و تهدید آنان همواره دو ابزار مهم معاویه برای ضربه زدن به حکومت علوی بود. این خاندان همواره نشان دادند به دنبال حکومتی هستند که دین در جامعه جلوه‌ای نداشته باشد؛ چرا که آموزه‌های دین اسلام بود که آنها را از اریکه‌ی قدرت به زیر کشید و دست آنها را برای چپاول بیت‌المال کوتاه کرد.
اشرافیت و دنیاپرستی
امیرالمؤمنین در خطبه شقشقیه پس از آنکه از این سه دسته دشمن اسلام یاد می‌کنند، به این ویژگی مشترک اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «آرى به خدا سوگند که خوب شنیده بودند و خوب آن را حفظ داشتند، اما زرق و برق دنیا چشمشان را خیره کرده و جواهراتش ایشان را فریفته بود.»
انتهای‌پیام/
منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۴۸۵۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناسایی شخصیت‌های بزرگ ایران و اسلام برای مبارزه با اسطوره‌های جعلی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، مراسم گرامیداشت یکصدمین سالگرد فقیه و مجاهد عالیقدر آیت الله العظمی سیدعبدالحسین لاری با حضور پژوهشگران، نخبگان و برخی از مسئولان شهرستان و استان در دانشگاه آزاد اسلامی لارستان برگزار شد.
مهدی زارع رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان در این مراسم اظهار کرد: وظیفه این واحد دانشگاهی، بررسی و تحلیل زوایای پیدا و پنهان زندگی شخصیت‌های بزرگ ایران و اسلام بوده تا از این طریق از اسطوره سازی‌های جعلی و غیر بومی و همچنین تهاجم فرهنگی ممانعت شود.
وی، آیت‌الله سیدعبد الحسین لاری را شخصیتی تاریخی خواند و افزود: خدمات متقابل این روحانی مبارز به لارستان و حمایت‌های مردم لارستان از وی باعث شد که نام این فقیه مجاهد در طول یکصد سال گذشته همواره در اوج بوده به برکت انقلاب اسلامی این نام پرآوازه‌تر شود و از سوی دیگر نام لار نیز در بین شهر‌های کشور بدرخشد.
حکومت آیت‌الله لاری الگویی برای تشکیل حکومت اسلامی
حجت الاسلام سیدمختار موسوی خرم امام جمعه شهرستان لارستان نیز به ابعاد تاریخی زندگی این مبارز نستوه پرداخت، حکومت وی را نخستین نمونه حکومت اسلامی در منطقه با ویژگی‌های برجسته تاریخ ساز معرفی کرد و گفت: این شخصیت وارسته با تلاش‌های منحصر به فرد خود و ایجاد نخستین حکومت اسلامی، الگویی برای تشکیل حکومت اسلامی فراگیر در کشور شد.
جایگاه آیت‌الله لاری در سیره عملی رهبر معظم انقلاب
نماینده منتخب مردم شهرستان‌های لار، خنج، گراش، اوز و جویم در مجلس شورای اسلامی نیز عنوان کرد: اهتمام و توجه ویژه رهبر حکیم انقلاب به سیدعبدالحسین لاری بسیار خاص و مثال زدنی بوده و نشان دهنده جایگاه این سید بزرگوار در سیره عملی رهبر معظم انقلاب است.
علاء‌الدین بروجردی خواستار برگزاری کنگره بین المللی با حضور بزرگان و اندیشمندان کشور‌های مختلف به منظور شناساندن این شخصیت فراملی شد.
نقش آیت‌الله لاری در ارتقای جایگاه شهرستان لار در سیاسی اجتماعی ایران
رئیس مرکز پژوهش‌های استان مقدس شاهچراغ نیز با بیان ابعاد مختلف زندگی اجتماعی و فردی شخصیت این فقیه مجاهد مطرح کرد: با آمدن این روحانی از نجف اشرف به لار، جایگاه لار در سپر سیاسی اجتماعی ایران ارتقا یافته و لارستان، مرکز کانون توجهات مردم کشور در یکصد سال اخیر شود.
علیرضا بیابان نورد با اشاره به پیوند آیت الله لاری با توده مردم و همچنین نخبگان جامعه توضیح داد: هوش و ذکاوت بالای این مبارز نستوه و حمایت‌های مردم و تجار لارستان از قیام وی باعث شد که سید در انجام اقدامات خود موفق بوده و آثار تاریخی عملی ماندگاری از خود به‌جا بگذارد.
انتهای پیام/
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند